Mist lijkt als vanzelfsprekend bij Zuid-Limburg te horen. Dit jaar toonden de heuvels bij Beutenaken zich in de voorjaarsvakantie op hun zachtst. Met uitzicht op mistige heuvelcontouren hardlopen, wat een start van een weekendje weg!
In de zomer wandelen en hardlopen tussen de twee- en drieduizend meter hoogte levert tegenwoordig geen sneeuw meer op. Maar wat een top dag op de grens van Italië en Zwitserland!
Vanochtend langs de oevers van de Torrente Anza hardgelopen. Nou ja, zo veel mogelijk een soort van hardlooptempo aangehouden.
Het plan luidde ‘Omhoog van San Carlo over asfalt naar Bannio en daarna door de bossen weer terug naar San Carlo’. Het bleek een groter avontuur dan ingeschat.
De weersvoorspelling in de meivakantie blijkt belabberd, dus wordt de geplande kampeersessie omgetoverd in een weekendje Zuid-Limburg in een huisje. Het weer valt ter plekke reuze mee, en dat dit deel van Nederland prachtig is, wisten we al.
Bij Echternach ligt een uitgestrekt stelsel van kloven, geduldig uitgesleten door riviertjes. Laat niemand zich misleiden door de toeristische bijnaam van het Müllerthal, het is een uniek landschap om te doorkruisen.
De winter zorgt voor nieuwe hardloopinspiratie. Het maakt niet uit welk rondje aan de beurt is, zolang er maar sneeuw op het traject ligt. Dat het meer ploeteren dan hardlopen is, maakt het alleen maar leuker!
Dit had het verhaal over een winterse zwerftocht door Drenthe moeten worden. Een ontmoeting met een oude voetbalschoen zorgde voor een andere afloop. Hoe een bevroren schoeisel het brein aan het werk zette.
Er zijn mensen die al jaren lang iedere dag hardlopen. Met een veel kortere run streak achter de rug ben ik samen met mijn lief tot de conclusie gekomen dat voor ons een breder georiënteerde streak meer kans van slagen heeft.
Bijna veertig dagen achter elkaar hardlopen en dan ook nog meedoen aan een uitdaging om vijftig kilometer te wandelen, dat lijkt op een grens overschrijden. Dat niet, al kun je als wandelaar wel zomaar een rode lijn tegenkomen.
De voorpret van een korte vakantie in Zuid-Limburg concentreerde zich op hardlopen over de heuvels. De realiteit stak daar wat bleek tegen af. En dat was helemaal niet erg, want er valt daar nog zo veel meer te beleven.
De fartlek is vaker bezongen in dit weblog en niet voor niets. In zijn puurste vorm is het niet alleen een fijne training voor je lijf, maar ook een mooie oefening in het spontaan bedenken van trainingsvormen. Een praktijkvoorbeeld.
run2function vindt instagram fijn!
