Een wintergedachte
Een boom, in alle rust wachtend op de lente. Lage temperaturen laten hem koud. Onverschillig voor passanten, maar zich heel bewust van de seizoenen. Klaar om te ontwaken. Wanneer de tijd rijp is.
Een boom, in alle rust wachtend op de lente. Lage temperaturen laten hem koud. Onverschillig voor passanten, maar zich heel bewust van de seizoenen. Klaar om te ontwaken. Wanneer de tijd rijp is.
Bij Echternach ligt een uitgestrekt stelsel van kloven, geduldig uitgesleten door riviertjes. Laat niemand zich misleiden door de toeristische bijnaam van het Müllerthal, het is een uniek landschap om te doorkruisen.
Vrijdag, de laatste dag van een weekje Luxemburg. De natuur speelde de hoofdrol, de drukke en grootstedelijke stad Luxemburg uitgezonderd. Dichterbij ligt het verrassend levendige stadje Echternach.
Op de valreep van de avond hadden we gisteren met z’n viertjes zin om de ruïne van Beaufort te bekijken. In de glorietijd moet het een indrukwekkend kasteel zijn geweest. Deze bijna-avond levert het vooral net-niet-plaatjes op.
Solo kruipt een mountainbike omhoog over een stuk kasseienweg waar geen einde aan lijkt te komen. De weg naar verlossing loopt steil omhoog. Zo steil dat een rukje aan het stuur het voorwiel de lucht in tilt.
‘Zin in een korte wandeling? Dorp verkennen en er dan een lusje aanplakken?’ Ik moest even nadenken over het voorstel van m’n lief. Met duizend hoogtemeters in de benen lagen de gedachten meer op de bank.
Ze duiken overal op, horen al jarenlang bij ons stadje en toch blijft zo’n schaapskudde in de stad een bijzondere vorm van groenonderhoud. Wat deze stadsinwoner met natuurverlangens betreft houdt de gemeente dat nog heel lang zo!
Daar staan ze weer, moeder, vader en dochter. Een korte pauze op het ijs, vastgelegd door een dame die ze waarschijnlijk nooit meer gaan zien. De scène is een opvallend identieke herhaling van een eerdere winter.
De winter zorgt voor nieuwe hardloopinspiratie. Het maakt niet uit welk rondje aan de beurt is, zolang er maar sneeuw op het traject ligt. Dat het meer ploeteren dan hardlopen is, maakt het alleen maar leuker!
Dit had het verhaal over een winterse zwerftocht door Drenthe moeten worden. Een ontmoeting met een oude voetbalschoen zorgde voor een andere afloop. Hoe een bevroren schoeisel het brein aan het werk zette.
Wat is er mis met een dagje zee? Niets eigenlijk, alleen ligt dat voor vier mensen uit Meppel wel honderdtachtig kilometer verderop. En dat maakt zo’n uitje niet helemaal vanzelfsprekend in deze barre tijden…
Er zijn mensen die al jaren lang iedere dag hardlopen. Met een veel kortere run streak achter de rug ben ik samen met mijn lief tot de conclusie gekomen dat voor ons een breder georiënteerde streak meer kans van slagen heeft.
run2function vindt instagram fijn!