Limburgse heuvels
De weersvoorspelling in de meivakantie blijkt belabberd, dus wordt de geplande kampeersessie omgetoverd in een weekendje Zuid-Limburg in een huisje. Het weer valt ter plekke reuze mee, en dat dit deel van Nederland prachtig is, wisten we al.
Gisteren begon de dag sfeervol: negen pittige kilometers hardlopen over mistige heuvels. In de bossen merkte ik nog niet zo veel van de mist. De heuvels, zachtjes verpakt in nevel leverden enkele keren een onderbreking van het hardlopen op. Wow, alsof het nog niet mooi genoeg is hier!
Vandaag verloopt zonniger. Met de eerste campinggeluiden breekt de derde dag aan van een lang weekend in Zuid-Limburg. Zoals altijd ben ik als eerste wakker. Geeft niets, ik heb een mooie bestemming voor deze gestolen tijd. Een boterham en schaaltje yoghurt later zijn de hardloopschoenen ondergebonden en is het nog wat onwillige lijf op weg naar de Gulpener Berg. Het is een oude bekende, die ik vaak heb begroet als motorrijder, op de racefiets en één keer met geleend materiaal, voorzien van kinderzitje op het stuur en beladen met onze dochter van toen net een jaar oud. ‘Veertien procent helling met kind op de fiets? Moet kunnen’, dacht ik toen en dat klopte. Ik was trots, mijn lief bleek minder enthousiast over deze onderneming. Twintig jaar later gebruik ik deze helling voor een echte heuveltraining: zes keer omhoog en even zo vaak weer omlaag.
Zuid-Limburg is voor de Hertogsclan een snoepwinkel. Tijdens het ontbijt besluit iedereen welke lekkernij te nuttigen. Onze jongens weten een beekje waar Tamas fossielen hoopt te vinden en broer Josse bijzondere paddenstoelen. Lidia wil wandelend nieuwe heuvels verkennen en ik ga een mtb-route rijden. Niet echt verstandig na de pittige heuveltraining van vanochtend en met zero kilometers op de mountainbike dit jaar, maar ik ga toch. Twee uur en lekker veel steile hellingen en afdalingen later zijn de spieren moe en is de durf van deze gelegenheids-mtb’er flink op de proef gesteld. Tegen de avond dalen we samen te voet af over een smalle holle weg naar een Gulpener terras om een fijne dag af te sluiten.
Een dag later sneuvelt het oorspronkelijke plan om na het opbreken nog een flinke wandeling te maken in de heuvels. Het is Moederdag vandaag en onze dochter, die in Groningen studeert, wil dat graag met ons vieren. De Hertogsclan breekt hun record auto inladen en is drie uur later terug in Meppel. Sommigen van ons waren liever wat langer in Limburg gebleven, maar als Umai met taart en ingrediënten voor lekker avondeten aankomt, heeft niemand het daar nog over. In een zonnige tuin glijden de uurtjes ontspannen voorbij. Het lijkt wel vakantie.